تخمین تابع تقاضای پول و بررسی ثبات آن در ایران

هدف از این مطالعه، تخمین تابع تقاضای پول در ایران برای دورة 2Q 1364- 4Q 1384، با استفاده از رویکرد وقفة توزیعی خودرگرسیونی ARDL است. نتایج تجربی نشان می‎دهد که رابطة بلندمدت و باثباتی بین حجم پول (M1)، درآمد واقعی، نرخ تورم و نرخ ارز وجود دارد. این نتایج با تأیید مبانی نظری، وجود رابطة منفی بین تابع تقاضای پول و نرخ تورم را به‎عنوان متغیر هزینة فرصت پول تأیید می‎کنند. هم‎چنین ضرایب تخمینی نرخ ارز و درآمد واقعی مثبت و معنادارند که تئوری پرتفوی تقاضای پول را تأیید می‎کنند. درخصوص بررسی ثبات تابع تقاضای پول (M1) با استفاده از آزمون‎های CUSUM و CUSUMSQ، این تابع کاملاً باثبات است، ولی در مورد تابع تقاضای پول (M2) نمی‎توان چنین نتیجه‎ای را گرفت. بنابراین، بانک مرکزی به‎منظور کنترل سیاست پولی بهتر است 1M را مورد توجه قرار دهد. طبقه‎بندیJEL : E41 ، E44، E4